Jaw

Uważaj, bo łuska po łusce się zdemaskujesz

i wyjdzie ci na twarz to, co najbardziej ukrywasz,

to co wcisnęłaś między zdania pomalowane na czarno.

Za ostrożnie stawiasz stopy, by nie zrzucić listka

figowego z gryzących pokaleczone sumienie

marzeń.

A za tobą stąpa ktoś, kto już dawno dostrzegł,

kiedy dotykasz spojrzeniem podłogi

i wyjął ze śmietnika twe pogięte i podarte

na strzępy rozmowy z sobą.

Jeszcze trochę i staniesz rozebrana

do swych brunatnych wnętrzności

na samym środku pełnej światła sali.

12.11.2012

Rozsypywanie

Nie tak znowu powoli,

tylko w trakcie spaceru.

Na samym końcu zostaną

tylko oczy bezdomne,

by mogły patrzeć na rozsypane

ciało.

A przedostatnia będzie ręka

odnosząca klęskę w pochwytywaniu

dekomponowanych części.

Iść i patrzeć, gdy już się nie jest.

Nie z wysokości, tylko tak z boku.

Pardon, można jeszcze mówić.

Usłyszą, nie usłyszą – coś

się zawsze znajdzie do mówienia.

09.11.2012