Ściany

Ściany widziały, bo co miały zrobić?

I tak ich filozofią pozostanie stanie w miejscu.

Wcale nie pękną od nieswojego bólu,

ani nie rozerwie ich krzyk z głębin nocy.

Nie szepną o zdradzie,

ani o niecnych planach,

ani o burych myślach,

ani o ponurych słowach

zapisanych na kartce wyrwanej

z regularnego marszu godzin.

Nie zastanawiają się dlaczego ci,

to nie ci sami,

co tamci wcześniejsi

i czy coś ich nawzajem łączy.

Jeśli nie ma nikogo poddają się słońcu

lub najbanalniejszemu niszczeniu.

Obrastają w pajęcze nici

i bezludne chwile

i zagadkowe cienie.

Nie może przejść przez myśl,

że wszystko działo się na ich tle,

gdy one stoją, jak gdyby nigdy nic

akceptując  tak samo okrutny mord,

jak gorącą czułość

i nie zastanawiając się,

co robiłaś w międzyczasie.

14/15.07.2012