Wyczuwanie

Świata za bardzo da się dotknąć.

Gdyby można było tylko na niego popatrzeć.

Gdyby go tylko można było zapisywać…

I robić z niego papierowe samoloty

wysyłane do tego miejsca,

gdzie są tylko bezkresne, stojące morza,

w których przygląda się sobie

jednolita ciemność…

A klamka drzwi znów jest taka zimna

jak oddech zostawiany na szybie tramwaju.

Pewnie znów ocknę się na pętli

pośród rozdawanych do rąk porannych gazet

i kawy na wynos stygnącej bardzo szybko

w chłodzie poranka,

braku kanapek i papierosów.

Gdy sięgam do torby, łudząc się, że je znajdę,

wyczuwam jedynie palcami swej drżącej dłoni

resztę niedoschniętych łez,

które spłynęły po skroniach

tuz przed zaśnięciem.

23.10.2012