Błądzenie to sposób na życie, ale też nieodłączna jego część. Błądzić można w każdej przestrzeni, niekoniecznie fizycznej. Błądzenie to poznawanie, to zmierzanie się na nowo z własnym doświadczeniem, konfrontowanie go ze światem zewnętrznym wobec własnej myśli, przygotowanie na nowe znaczenia i objawienia. To także nieustanna gotowość na to, by iść dalej; ciekawość oraz przebywanie w stanie nieustannego podniecenia przezwyciężającego lęk przed obcością. Bo to właśnie w dużej mierze obcowanie.
sobota, 30 czerwca 2012
Po-zbawiona
Moje miejsce jest odtąd dotąd.
Przechadzam się po zgliszczach myśli.
Gdzie spopod kroków da się powydobywać osmolone litery.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz