Po-zbawiona

Moje miejsce jest odtąd dotąd.

Przechadzam się po zgliszczach myśli.

Gdzie spopod kroków da się powydobywać osmolone litery.

Czekam aż gdzieś z mrukliwego cienia

Spadnie róża z kroplami na płatkach.

27-31.03.2012

Krach

Cisnę o ziemię najszybciej jak się da, zatruwszy wahanie.

Chcę zobaczyć rozpryskiwanie się na kawałki,

jak nic nie zostaje oprócz bólu fantomowego.

Zamiotę to, lub odgarnę butem.

I zacznę ustawiać cegły.

Jedna na drugiej.

W równiutkich rzędach.

22.03.2012

Dotknięcia

Twoje słowa są pokryte moim wzrokiem unurzanym w bezkresie.

W rysy na twych formułach wpływa moja myśl.

Mój oddech skroplił się na twych dokonaniach.

                              

Z moich żył trysnął niepokój

wprost na twe obszyte równym ściegiem

opowieści.

Twoją dłoń położyłam na mym czole

i opuszczonych powiekach.

13./14.02.2012

A jeśli?

Wyobraź sobie,  że to już koniec,

i że nagle znów stoisz pośrodku

drobnych zdarzeń z przejścia dla pieszych.

                                                                                

I ściskasz w dłoni suchy kwiat wczoraj

lśniącego nie do wiary.

Próbujesz się wcisnąć wraz z rozedrganymi żyłami

pomiędzy kroki a szyldy.

Tu powinna być jedynie cisza.

Tu powinna ujadać rozpacz.

Tu powinny kwilić oszukane zmysły.

Świat jak tapeta jest pełen najzwyklejszych zajść,

podróży tramwajem

oraz kupowania papierosów w narożnych kioskach.

Przejdź jeszcze jedną ulicę,

a za rogiem odnajdziesz nowe życie.

25.-29.01.2012